Voor Atlas Eclipticalis liet John Cage zich inspireren door de in 1958 gepubliceerde verzameling sterrenkaarten van de Tsjechische astronoom Antonín Becvár. Hij nam dit boek letterlijk als uitgangspunt: bovenop de kaarten plaatste hij notenbalken waarop hij - afhankelijk van de helderheid van het licht - grotere of kleinere punten tekende. Het resultaat klinkt als een veelheid van subtiel gonzende klankstippen in een klinkend uitspansel.
Cages Cartridge Music vormt daarbij de leidraad om de geluiden, gestuurd door toevalsprocédees al dan niet op te nemen, te manipuleren en gespatialiseerd de sonore ruimte in te sturen.
Voor Tierkreis baseerde Karlheinz Stockhausen zich dan weer op de astrologie. Twaalf melodieeën karakteriseren de tekens van de dierenriem. In een op maat gemaakte adaptatie, verspreidt SPECTRA acht musici en luidsprekers over de breedte, lengte en hoogte van het bibliotheekgebouw.
Karlheinz Stockhausen (1928-2007)
Tierkreis (1974-1975)
realisatie electronics: Dirk Veulemans
John Cage (1912-1992)
Atlas Eclipticalis (1961)
Cartridge Music (1960)
Simonluca Laitempergher (°1980)
Music for birds that are supposed to breathe underwater (2019)
compositieopdracht door SPECTRA
wereldcreatie
Lucien Goethals (1931-2006)
Studie III (1962)
muzikale uitvoering
SPECTRA o.l.v. Filip Rathé
live-electronics: Dirk Veulemans en Simonluca Laitempergher